Atarax zonder recept https://euro-atarax.com/atarax-nederland/
Sommige reacties op onze website maakten ons bewust van het feit dat we soms in dezelfde val getuimeld zijn als de media: vooral negatieve dingen rapporteren. Op de een of andere wijze schrijf je de gewone, alledaagse, gelukkige ervaringen minder automatisch op. Komisch. In Ségou stoorden we ons aan de kakafonie van geluiden die ons …
Ik lees de Koran. Nu ik voor de tweede keer in mijn leven in een islamitisch land woon, vind ik dat ik dat aan mezelf verplicht ben. Ik ben daarbij nog slechts in de helft: ben pas bij soera (‘hoofdstuk’) 24 van de 114 (waarbij de hoofdstukken wel steeds korter worden naarmate je naar het …
Gedurende ons verblijf in in Mali hebben we meerdere korte filmpjes opgenomen, om ons verblijf te documenteren. Nu we weer in Europa zijn en over snelle internet verbindingen beschikken, hebben we een aanzienlijk aantal van deze filmpjes op Youtube gezet, waar je ze in alle rust kan bekijken als je wilt. Ik heb geprobeerd, bij …
Weer thuis! Weer in Europa. Hoewel ik al mijmer hoe snel we hier misschien zullen schrijven: “Weer thuis”, bedoelend, weer in Mali (of in Afrika). De terugreis was een beetje avontuurlijk, omdat de Nederlandse firma Cheap-tickets onze (veranderde) reservatie had opgeheven, ondanks dat we ervoor betaald hadden. Ze hadden ons een email gestuurd met een …
23 januari 2012, ons laatste bezoek (voorlopig) aan Fintiguila, we vertrekken zonder Souleymane (die is in het buitenland) en na overleg met Nadia, zijn vrouw – maar ook met een enigszins zwaar gemoed: wat is er in die laatste maanden niet allemaal veranderd in het dorp! En daarvan moeten we nu voor enige tijd afscheid …
Het is 22 december en onze vriendinnen, Riet en Marguerite, zijn net toegekomen en we bewonderen samen vanop ons terras de machtige Niger, als onze ‘guardien’ met een ernstig gezicht komt vragen of ik even tijd heb voor een probleem van ons was-meisje. Als ik beneden kom zit Astan er totaal teneergedrukt bij, haar gezicht …
De vermoeienis van Riet na het vorige bezoek en Mimi’s wonde verhinderen hun mobiliteit en blijven dus thuis terwijl Marguerite en ik op zondag 1 januari, vergezeld van onze tolk Hauwa en de chauffeur, naar Fintiguila rijden. Daar maken we eerst onze opwachting bij het dorpshoofd, die ons verwelkomt, en ons bedankt voor de extra …
Ondanks het strenge ‘sermoen’ van gisteren zijn we de twee dagen daarna toch naar Fintiguila gereisd: zowel Riet als Marguerite hadden hier al maanden naar uitgekeken. Maar het is niet aan ons om hun indrukken weer te geven. In ieder geval was het voor beiden, zoals voor ons ook steeds weer, een grensverleggende ervaring. Binnerkort …
Kerstavond bracht voor Mimi geen ‘Stille nacht … heilige nacht’…. Tot op heden hadden we steeds door de straatjes van Segou gewandeld, ook ‘s avonds, met een totaal gevoel van veiligheid (‘Dit is tenslotte Mali, weet je’), maar nu zag alles er opeens anders uit. Het begon ons te dagen dat we de risico’s toch …
Handen en passanten We schudden handen, zwarte handen allerhande, als passanten aan het leven van enkele Malinezen. Hun handen zijn lang en mager, heel donker aan de bovenkant, rozig tot wit binnenin. Alleen baby’s, op de rug van hun moeder vastgebonden, hebben zachte, propere handjes. Het is heerlijk om ze aan te raken. De frêle …
