Geloof het of niet, er waait een frisse wind door mali-ka-di!
Naar het er uitziet, worden er deze zomer 4 nieuwe klassen bijgebouwd op de technische FANGA school in Segou. Dat betekent meer mogelijkheden om 60 leerlingen op te vangen. Maar omdat die klassen eerst kant-en-klaar zijn in de loop van volgend schooljaar – dus voor 2024-25, kunnen we ons rustig kunnen voorbereiden.
Op deze foto’s is de bouw van de eerste verdieping te zien, maar die werd in 2022 voltooid.
Dat betekent dat de leerlingen praktijk voldoende tijd hebben om de 60 houten lessenaars in elkaar te timmeren en te schilderen. Tegelijk zullen de leerlingen ‘lastechniek’ de metalen buizen onderaan (tegen de termieten) lassen en schilderen…
In Mali is het gelukkig niet zo koud! Het zou daar deze tijd van het jaar zo’n heerlijke 32-35° moeten zijn – zonder regen en dat tot juni 2023!
Maar daarom precies maakt de Fanga school in Segou nu zo’n extra 2 ha tuinbouwgrond aan. Die is intussen goed bemest, geïrrigeerd met een nagelnieuw besproeiingssysteem en ingezaaid! Daarom zou deze tuin voor voldoende voedsel moeten zorgen, ook in tijden van extreme droogte – maar daarover volgende keer meer als de eerste oogst wordt binnengehaald, over 3 maanden…
De grond ligt te wachten op bevloeiing en beplanting met aardappelen na de oogst van 50 zakken pinda’s!
Intussen zijn de meisjes (zie verder) ijverig aan het weven op zelfgemaakte weeftoestellen! Dat betekent eerst en vooral dat deze meisjes de kennis en de praktijk hebben opgedaan voor de bouw van hun weefgetouw! Die vaardigheid hebben ze geleerd in de lessen schrijnwerkerij en lastechnieken. Daarna is het weven kinderspel! En zo leert eenieder elk onderdeel van haar/zijn eigen getouw kennen nadat het met veel zwoegen is opgebouwd! Deze ‘proef-getouwen’ van beperkte omvang – met een breedte van 60 en 120 cm breedte – hebben toch een kettingdraad van 200m lengte (opgerold op de boom onder achteraan)! Deze meisjes hebben er één of enkele jaren praktijk opzitten. Maar daar blijft het niet bij, want het is de bedoeling dat ze in de loop van de volgende 2 jaar op een volwaardig weefgetouw van 2 meter breed, met 1.000m kettingdraad leren weven, dat ze dan ook weer in elkaar steken: het weven met een werpspoel volgt dan vanzelf.
Tevens leren ze vanaf volgend jaar fijne kettingdraden spinnen op ‘industriële’ spinmachines, die ze ook zelf zullen maken, zodat ze de volledige techniek – van katoenbloem tot volwaardig weefsel (met eventueel ‘couture’) onder de knie hebben! Nu wordt er nog gewerkt met industrieel gesponnen katoendraad.
Kortom, deze opleiding maakt van hen na 4 jaar volwaardige technisch geschoolde textielarbeiders. Hierna volgt er nog minstens 3 jaar, waarbij men het tot, hetzij zelfstandig textielingenieur hetzij textielontwerper kan brengen, benijdenswaardige beroepen in een land waar nauwelijks praktijkgerichte scholen bestaan. Dit alles kan niet anders dan als muziek in de oren klinken van alle Malinese vrouwen: zo wordt immers de toekomst verzekerd van al deze meisjes, die gestart zijn met niet meer dan een rugzakje vol knagende honger en kansloos analfabetisme – zonder uitzicht op ontwikkeling!
Het eerste filmpje toont hoe het kleine meisje met de vlechtjes met haar voetjes de ‘trappers’ om beurten omhoog en omlaag beweegt. Aan die trappers hangen de ‘schachten’ waar doorheen de ‘kettingdraden’ lopen. Die gaan daardoor ook om beurten omhoog en omlaag, waardoor er een ‘inslagruimte’ vrij komt. Hierdoor kan de ‘inslagdraad’, die op een ‘spoel’ zit, worden getrokken. Na elke ‘inslag’ trekt het meisje de ‘kam’ aan waardoor ze de ‘inslagen’ vast tegen de ‘kettingdraden’ aantrekt.
F. het meisje met de roze hoofddoek, staat reeds iets verder. Soms gebeurt het dat er ietsje hapert aan de op- en neergaande beweging van de kettingdraden. Mogelijk is één der draden gebroken, die ze dan snel even herstelt. Zij moet ervoor zorgen dat zo’n klein ongelukje zo goed als onzichtbaar blijft in het hele weefsel.
N. werkt al op een vrij breed getouw. Haar spoel is ook vrij solide en zij weeft snel. Hier zie je goed hoe de kettingdraad achteraan op een ‘boom’ is opgerold en hoe zij de kettingdraad langzaam maar zeker afrolt. Dat weven gaat de volgende jaren nog beter lukken, zeker wanneer zij op een super-breed getouw aan de slag kan met een ‘schietspoel’, waardoor ze de inslagdraad doorheen de kettingdraden ‘schiet’.
Op de zeedijk – in de Nieuwe Gaanderij (tussen de Venetiaanse en de Koninklijke Gaanderijen) loopt er een fototentoonstelling “Samen voor een rechtvaardige wereld”:
Dit initiatief gaat uit van “Oostende Mondiaal”, een koepelorganisatie van de stad, die 3de Wereldprojecten samenbrengt, en die tegelijk haar 25ste jarig bestaan viert. Omdat Mali-ka-di lid is van deze adviesgroep hangen wij ook tussen deze foto’s, gemaakt door de Oostendse fotografe Yel Ratajzak. Hiervoor poseerden we in de duinen tijdens de eerste en enige echte ‘photoshoot’ van ons leven: op de foto laten we een doek wapperen uit één der ateliers in Segou. Sinds we met gelijksoortige stoffen (bogolans) diverse expo’s organiseerden, hebben we er nog steeds flink wat in voorraad. Bovendien zijn ze TE KOOP! Over enkele jaren maken de leerlingen van de Fanga school ook zulke doeken, die niet zozeer uniek zijn door de manier waarop ze geweven zijn, als door de wijze waarop ze geverfd werden met boomschors, plantaardige gewassen of met modder uit de rivier….
(Je kan ons nog komen bekijken tot 17 januari 2023!)
Terwijl het in onze dorpen rustig is en het leven stilletjes zijn gang gaat, is dat minder het geval in de steden. Segou is één van de grote steden, die het Noorden verbinden met de hoofdstad in het Zuiden. Dat betekent dat bij het Noord-Zuid conflict Segou ook in de klappen deelt, zij het voorlopig alleen met vluchtelingen uit het Noorden. En omdat de weeskinderen uit het Noorden ook onze opvang verdienen, doet de Fanga school haar uiterste best om dat ook in de praktijk te brengen – dus met meer onderwijs, en met meer klassen, want de kwaliteit mag er niet onder lijden! Een hele otganisatie om dit doel te bewerkstelligen…
Zo zou het aantal leerlingen in de Fanga-school in Segou vanaf oktober met 2/3 toenemen! Daarvoor waren gedurende het voorbije jaar 3 nieuwe klassen op het vorige gelijkvloerse gebouw opgetrokken. Overigens moeten er dan ook meer monden gevoed worden… Dat kan enkel door de aanleg van een extra nieuwe moestuin, want de oude is te klein geworden. Daarom kocht de Duitse overheid hiervoor 2 ha op zo’n 5 minuten stappen van het huidige schoolgebouw. Ook Mali-ka-di doet daarvoor nu een flinke duit in het zakje met de financiering van een extra water druppelsysteem op zonne-energie. Daardoor kan de tuin het jaar rond voedsel leveren – ook in het droge seizoen, dat binnenkort begint.
Van dat alles profiteren voortaan zo’n 140 scholieren voor hun dagelijkse maaltijd , terwijl het vorig jaar nog om een 80 leerlingen ging. In de vorige nieuwsbrief was te zien hoe de kinderen hun examen ‘tuinbouw’ in de maïsplantage aflegden. Intussen werd diezelfde maïs geoogst en te drogen gelegd op het dak van de school (zie foto’s). Omdat de meeste kinderen het moeten doen met één maaltijd per dag, is een goede oogst ontzettend belangrijk. Deze rijke maïsoogst is dus meer dan noodzakelijk voor hun overleven – een godsgeschenk!
De maïskolven worden eerst gedroogd op het dak van de nieuwe klaslokalen (onder) voor ze gebruikt worden om ‘maïsbrood’ te bakken.
De maïskolven op het dak van de school.
De maïs aanplanting is ook een beveiliging tegen mogelijke hongersnood: veel Afrikaanse landen zijn voor hun graan-producten afhankelijk van Oekraïne, en het is niet zeker of de oorlog daar geen stokje voor zal steken. Dus goed gezien van onze partner, Souleymane.
De gevolgen van de Oorlog in Oekraïne laten zich niet alleen aan de benzinepomp voelen, maar ook in Afrika en vooral in Mali…
Was er sinds februari al een embargo ingesteld, op alle niet-humanitaire import (door ECOWAS of de Economische Unie van West-Afrikaanse landen), dan stevent het land nu af op een humanitaire catastrofe…. Benzine is sowieso schaars en peperduur geworden. Maar erger is het levensgrote probleem van grote dreigende voedseltekorten!
Gelukkig zijn er ook inventieve Malinezen! Zo is Souleymane voor het eerst begonnen met de aanplant van maïs op de velden van de school, maar ook in de dorpen Touena en Bolitoumou. Fintiguila trekt helemaal zijn plan, maar de twee eerder genoemde dorpen hebben nog weinig ervaring met hun gemeenschappelijke moestuinen. Dus, die worden extra begeleid met voortaan een maïsveld telkens op 1 ha, terwijl op de 2de ha aardappelen, sla, boontjes worden geteeld… Die maïs dient niet voor veevoeder, maar voor menselijke consumptie: maïsbrood zal in de toekomst tarwebrood moeten vervangen – terwijl ook kippen van de extra maïsafval kunnen leven. Want ook kippen waren niet meer te vinden op de markt omdat kippen goedkoper waren geworden dan brood, dat 5 x duurder was geworden! Deze schaarste levert dus ook extra kansen op, in die zin, dat ze de Malinezen dwingt op zoek te gaan naar oplossingen, die ze in eigen handen hebben (en dat ze hun inkomen niet meteen moeten laten afhangen van wat Allah voor hen in petto heeft!…).
En nu bewijzen de waterputten bij de 2 ha grote tuinen meer dan ooit hun nut – naast het pompsysteem op zonnepanelen nu de diesel voor een extra generator nagenoeg niet te betalen is. Waren deze tuinen met irrigatie niet tijdig klaar gekomen, dan zaten de dorpen nu in de penarie… Op bijgaand filmpje zie je hoe Souleymane tijdens een mondeling examen één van de leerlingen ondervraagt over de aanplant van maïs en aardappelen – maïs dat voorheen zo goed als ongekend was in Mali!
Natuurlijk gaat het leven verder in Mali, net als in België – ook al is er oorlog in Oekraïne! Maar kijk HOE het loopt in ons project in Mali!!
Dat is een reden voor hoop en geloof in de toekomstige ontwikkelingen van de Fanga scholen…. Kijk naar die in Segou: de kinderen eten er dagelijks van de eigen gekweekte aardappelen. En Souleymane heeft met de financiële steun van de Duitse overheid een stuk grond naast de bestaande school gekocht zodat er meer getuinierd kan worden – én verkocht op de markt van Segou.
En natuurlijk is er het ‘chateau d’eau’ of de ‘watertoren’ die de kinderen zelf in elkaar hebben gestoken en zelf gelast! Die komt nu handig van pas voor het oppompen van het water, zodat dit nieuwe terrein gemakkelijk bevloeid kan worden. Maar daarnaast hebben jongeren behoefte aan hun dagelijkse portie proteïnen. Die krijgen ze van de vis die gekweekt wordt in een bassin, dat gevuld wordt met het opgepompte water. Er zitten zo’n 6.000 vissen in dat bassin en die 6.000 vissen paren permanent, zodat de kinderen hun dagelijkse portie ‘Fish and Chips’ krijgen!
Liggend waterkasteel (voor verticale montage) en waterreservoir voor viskweek
Jammer genoeg zat er een kink in de kabel: de energie die geleverd werd door de zonnepanelen was niet sterk genoeg om de lasmachines van elektriciteit te voorzien – met als resultaat dat het voorbije jaar al een tiental batterijen zijn ontploft! Dus zat er niets anders op dan een industriële generator aan te schaffen (door Mali-ka-di betaald). Maar dat betekent ook dat de school de volgende 10 jaar geen problemen meer heeft om de jonge lassers op te leiden tot volwaardige ‘installateurs’.
De generator staat onder een golfplaten dak (ter bescherming tegen de hitte van de zon)…
terwijl de jonge lassers hun ogen beschermen met een lasbril.
En ook in Touana blijkt de pompinstallatie op zonnepanelen niet voldoende energie op te leveren om de 200 tuintjes van de vrouwen te bevloeien. Dus ook daar is inmiddels een extra pomp geïnstalleerd door de vrouwen (door hen zelf betaald met de extra inkomsten van het sesamzaad dat ze konden kweken). Intussen wordt de uitbreiding van de zonnepanelen voor die extra pomp gefinancierd door Mali-ka-di.
Hetzelfde geldt voor de pompinstallatie in Bolitoumou: die pomp kan onmogelijk het 45m diepe water bereiken… Dus ook daar dient een extra pomp en zonnepanelen aangekocht! Alles te samen een hele investering, die echter op middellange termijn wordt terugverdiend!
Tenslotte: recent werd een filmwedstrijd uitgeschreven door de 4de Pijler, een overkoepelende Vlaamse vereniging voor ontwikkelingssamenwerking. Opdracht: je project voorstellen in een filmpje van maximaal 100 seconden. Natuurlijk hebben we met ons amateurteam geen prijs gewonnen, maar het filmpje staat nu op Youtube onder de titel ‘Fanga scholen. 10 jaar veerkracht’. Maak je vrienden en kennissen erop attent!
Verder heeft Mali-ka-di een nieuw visitekaartje, in de vorm van een informatieve brochure naar aanleiding van 10 jaar werking. Wil je dit collectors’ item bestellen, kan dat mits overschrijving van 5 Euro op de rekening van Mali-ka-di, zolang de voorraad strekt! (Rek. Mali-ka-di BE 4300 1626 001401)
Kortom, Mali-ka-di loopt gesmeerd! Kijk af en toe ook eens op de website, want daar vind je natuurlijk meer foto’s dan in deze Nieuwsbrief.
Sinds een jaar is de politieke en maatschappelijke toestand van kwaad naar erger gegaan. En die uitzichtloze situatie in het noorden van Mali met gevechten, aanslagen en gijzelingen heeft tot een nooit geziene exodus van ontheemden geleid naar het zuiden! Talrijke dorpen werden verwoest achter gelaten. Families verloren niet alleen hun lemen huisje en lapje grond maar erger, hun naaste familieleden! Ouders werden vermoord – hun kinderen meegenomen of konden in het beste geval vluchten. Die situatie drukt op de hele samenleving: honger is nooit ver af en bijkomende monden moeten gevoed en gehuisvest worden.
Segou, dat zo’n 500 à 1000 km van deze brandhaarden ligt, is de eerste grote stad in het zuiden van Mali, waar deze vluchtelingen zijn opgevangen. Onder hen heel wat kinderen zonder ouders of familie! Deze kinderen zijn ontworteld en ook getraumatiseerd door wat ze hebben gezien en meegemaakt. Op hun dooltocht gaan ze op zoek naar kanalen om hun pijn en emotioneel onevenwicht te herstellen. Belangrijk is dat ze zo snel mogelijk worden opgevangen door een warme organisatie, die hen een houvast biedt en een nieuwe zingeving.
De nieuwe technische FANGA school zag zich geroepen om hier wat aan te doen: dat maakt dat intussen de helft van de leerlingen wees is! FANGA betekent niets minder dan MORELE VEERKRACHT. Bijzondere aandacht gaat daarom uit naar de vorming van de leerlingen door samen te streven naar meer orde, stiptheid, netheid, hoffelijkheid voor elkaar en respect voor mens en natuur. Deze eigenschappen moeten helpen de geleden morele en psychologische schade te boven te komen op termijn..
De Fanga school werd niet door Mali-kadi gebouwd, maar sinds 2019 door de Duitse overheid en andere sponsors. Mali-ka-di werd gevraagd de leerkrachten te sponsoren – vooral de praktijkleerkrachten, zoals tuinbouw en traditionele schrijnwerkerij. Maar er kwamen ook andere vakken bij: metaalbewerking, de beginselen van elektromechanica, spinnen en weven, potten bakken in veldovens van grote grasbundels,…. Kortom, het is een hele belevingswereld voor kinderen, die niet langer machteloos moeten toezien hoe hun wereld wordt vernietigd, maar hoe ze die zelf kunnen inrichten met hun nieuwe kennis van de meest diverse praktische vaardigheden.
Bijzonder heuglijk nieuws is dat de waterput voor de tuinen van 220 vrouwen in Bolitoumou eindelijk op zonnepalen is aangesloten, zodat de waterpomp de nodige energie geeft om het 45 meter diepe water op te halen in! Dit is een verhaal geworden van 3 x vallen en weer opstaan – maar het resultaat is er en mag binnenkort gezien worden. Zeker wanneer ook het sanitair de vrouwen moet toelaten een hele voormiddag lang hun tuintjes te bewerken, zodat er ook in het droge seizoen gezonde verse groenten te oogsten vallen. Aardappelen, sla, tomaten en boontjes kunnen zo een belangrijke aanvulling vormen op uien en okra, die de vrouwen tot hiertoe plantten.
Kortom, Mali-ka-di heeft nog veel werk voor de boeg! Maar de vlotte samenwerking met Souleymane, onze trouwe coördinator geeft ons hoop en vertrouwen voor de toekomst!
Helemaal onverwachts bereikte ons het nieuws dat de DERDE waterput in Bolitoumou eindelijk water oplevert – en veel water. De put is nu 45 meter diep en het waterniveau in deze droogste tijd van het jaar is 8 meter: ruim voldoende om de moestuin van de 220 vrouwen te bevloeien… Alleen moet nu nog de pomp aangepast worden – die was immers voorzien voor een normale put van 18 meter diep. De vrouwen voelen zich ‘high’, want het einde nadert nu de belangrijkste hindernissen genomen zijn. Het is nog een kwestie van enkele weken voor zij kunnen beginnen met aardappelen planten! Het natte seizoen komt eraan en nu is het zeker dat er geen honger meer wordt geleden – nu niet en ook volgende jaren niet!…
Op deze foto zie je de 3 putten naast elkaar – voorlopig komt het water niet aan de oppervlakte, maar de vrouwen zijn er klaar voor… En, natuurlijk wordt de middelste put, eens de volledige constructie afgewerkt is, van een zware metalen dekplaat voorzien, zodat de kans op ongelukken nihil is.
Zowel de bewoners van dit dorp, als Touana zijn rotsvast overtuigd van de omkeerbaarheid van wat eens een uitzichtloze situatie was: daar voor kijkt men naar het voorbeeld van ons eerste dorp Fintiguila! Daar bouwde Mali-ka-di een basisschooltje zodat er al enkele jaren zo’n 150 leerlingen elke dag les volgen, terwijl tegelijkertijd een irrigatiesysteem werd aangelegd voor de moestuin van de vrouwen, en tenslotte twee molens werden geleverd, één om dagdagelijks gierst te pletten en de andere om karité-noten te persen tot olie, die zeer wordt gewaardeerd – ook in het Westen! Sindsdien is de depressieve mentaliteit van de bewoners helemaal voorbij. Geen vrouw die zich nog bezig houdt met het dagelijks gierst stampen! Dat alles kon slechts gerealiseerd worden door de goede samenwerking tussen Souleymane Coulibaly en Mali-ka-di…
Daarom ook zijn we zo verheugd dat Souleymane, vandaag voor de eerste maal wordt ingeënt met een Covid-vaccin, zodat hij, als alles meezit, eind augustus naar Europa kan komen! Wordt vervolgd!
Zoals altijd is er goed en slecht nieuws. Wat Mali in zijn geheel betreft eerst het slechte nieuws: de militairen die nu aan de macht zijn, blijken geen haast te hebben met de organisatie van verkiezingen, zoals ze hadden gezegd. Het goede nieuws is, dat voor het dagelijkse leven in onze dorpen dit hoegenaamd niets uitmaakt – het leven gaat er gewoon door. Datzelfde geldt voor de verspreiding van het corona-virus: die is enigszins toegenomen (maar geen vergelijk met het Westen), maar in de dorpen is er nauwelijks besmetting.
Het goede nieuws is dat de scholen inderdaad terug geopend zijn en de leerkrachten doen hun uiterste best om weer voor de klas te staan in deze moeilijke tijden… Jammer genoeg zijn heel wat ouders hun job kwijt gespeeld – net als hier door de Corona-maatregelen. Voor de technische school in de stad (Ségou), waarover we jullie in onze laatste nieuwsbrief spraken, betekent dit: geen inkomsten van betalende leerlingen… Deze technische school is anders dan onze dorpsschooltjes ‘betalend’. Om te vermijden dat hierdoor dit belangrijke pilootproject zou stilvallen, springt Mali-ka-di bij door de 6 praktijkleerkrachten te betalen, naast de 4 leerkrachten in onze twee dorpsschooltjes. Dat maakt dat we dit jaar in totaal opkomen voor de maandelijkse uitbetaling van 10 leerkrachten, naast onze verpleegster en haar assistent.
En een ongeluk komt nooit alleen… Zo heeft de moto van Safiatou het begeven – daarmee reed ze maandelijks flink wat kilometers om de vrouwen en kinderen in de dorpen te bereiken. Ze houdt er niet alleen consultaties maar ze geeft ook praktische vorming die zowel door de vrouwen als de mannen wordt bijgewoond. De onderwerpen kunnen variëren van voorzorgsmaatregelen tegen malaria en Corona, tot het belang van tanden poetsen en seksuele hygiëne. Die ‘causerieën’ worden steeds druk bijgewoond en vormen daarna de talk of the ‘village’… Gelukkig is er onder jullie een royale donor die de aanschaf van een nieuwe moto heeft bekostigd! De medische situatie van de 4.000 dorpelingen is dank zij Safiatou’s bezoeken zienderogen verbeterd, die mogen we niet laten verwateren.
Kortom, we gaan langzaam vooruit, mede dank zij jullie steun – die ‘solidariteit’ zorgt ervoor dat Mali-ka-di de eindjes aan elkaar kan knopen en dat is hoop gevend!
Hoe gaat het met de projecten van Mali-ka-di?
Eigenlijk goed – en deze Nieuwsbrief informeert je concreet over het leven
aldaar. Maar eerst iets over de situatie in het land.
Want daarover heb je in de media gehoord, natuurlijk – dat er een staatsgreep is gebeurd door militairen, enkele maanden geleden. De president is tot aftreden gedwongen, er is nu een overgangsregering (van vooral militairen) voor 18 maanden, dan zouden er nieuwe verkiezingen moeten komen. Voor de mensen in de dorpen maakt dit absoluut geen verschil: het leven gaat gewoon door. Maar voor het land is deze staatsgreep alweer een ramp. Die is zogezegd bedoeld om een nieuwe, en betere, president te kiezen. Maar in werkelijkheid worden daar alleen de militairen beter van, en dit op kosten van de gewone hard werkende Malinezen, die niets in de pap te brokken hebben in de verre hoofdstad.
En Corona – hoe zit het daar
mee? Na een half jaar is de situatie in Mali niet verslechterd: er zijn zo’n 50
nieuwe gevallen per dag – op een bevolking van 17 miljoen. Wel was er de
voorbije maanden een ernstig probleem van voedselvoorziening, doordat de
grenzen gesloten waren. Dat betekende dat er geen voedingswaren werden
ingevoerd: zeker met het droge seizoen (februari tot juli) voor de deur was dat
nijpend… Mali-ka-di heeft hierop tijdig geanticipeerd en voor een bedrag van
4.000 Euro rijst ingekocht op een moment dat de prijzen nog niet aan het
stijgen waren. Die rijst is door onze partner, Souleymane, een tijd lang
opgeslagen en uiteindelijk over de drie dorpen verdeeld, evenredig volgens het
aantal gezinnen en kinderen.
2300 kg rijst werd opgeslagen in de coöperatieve opslagplaats van de Vrouwen van Touena – bestemd voor de latere bedeling. Ook de vrouwen van Bolitoumou kregen zo’n voorraad om later te verdelen. Alleen het veel kleinere Fintiguila ontving aanzienlijk minder. Alle rijst werd echter evenredig verdeeld.
De
scholen werden vanwege Corona gesloten om te beletten dat het virus zich zou
verspreiden – wat uiteindelijk niet echt nodig bleek, maar wat moeilijk te
voorspellen was. Daardoor hebben de leerlingen in Touena en Fintiguila achterstand
opgelopen op het normale lesprogramma. Om dit in te halen werd van
overheidswege beslist het voorbije leerprogramma te laten doorlopen tot eind
december, en het nieuwe eerst in januari van start te laten gaan!
Intussen zitten alle leerlingen weer in de klas sinds begin oktober: eerst dan konden onze leerkrachten terug naar de dorpen omdat er intussen zoveel regen was gevallen, dat ze deze niet vroeger konden bereiken. (De dorpen zijn tijdens het regenseizoen onbereikbaar door de hoge waterstanden onderweg.)
Een praktijkles van eerstejaars in de FANGA school in Segou, die vorig jaar van start ging en gefinancierd werd door Duits kapitaal. Het is de bedoeling dat op termijn een vruchtbare uitwisseling plaats vindt tussen deze stedelijke ‘bemiddelde’ leerlingen (in Segou) en de ‘arme’ dorpsleerlingen (in Fintiguila en Touena). Souleymane draagt beide projecten een even warm hart toe en stimuleert hun toekomstige samenwerking. Noteer de blauwe werkoveralls van de leerlingen, door Souleymane gemaakt van de meterslange stof afkomstig van een basisschooltje uit het Limburgse Ham!… Of hoe een dubbeltje rollen kan!
Meer regen
dan gewoonlijk in het regenseizoen was een geluk bij een ongeluk! Daardoor
konden de dorpelingen vrij snel groenten kweken om hun dieet van rijst en
gierst aan te vullen. De waterputten hielpen bij de bevloeiing van hun
groentetuinen. Alleen is de waterput van Bolitoumou nog steeds niet diep
genoeg: een laag rotsen op zo’n 40 meter diepte belet een normale bevloeiing…
dus dat betekent extra kosten voor
Mali-ka-di! Natuurlijk heeft het geen zin om 40m te graven als de oplossing op
42m diepte ligt! Alleen jammer dat je niet vooraf kan inschatten wat er je te wachten
staat…
Ook
Safiatou, onze verpleegster, kon de dorpen niet bereiken. Zij heeft de voorbije
maanden telefonisch consultatie gehouden. Maar nu gaat zij maandelijks terug
naar de dorpen, wat dringend nodig is voor de behandeling van malaria bij de
kinderen die vooral nu gestoken worden na het regenseizoen, doordat de
malariamuggen uit hun eitjes komen, die ze eerder in de plassen hebben gelegd.
Gelukkig hebben veranderingen aan de
politieke top van het land geen consequentie voor de concrete situatie van de
dorpelingen! Die zijn arm en kunnen zich alleen lichtjes verbeteren door kleine
maar concrete ingrepen in hun dagelijks bestaan. Dus Mali-ka-di gaat daarmee
door, ook al wordt het jaarlijks moeilijker – onder meer door het sluiten van
de grenzen, is het niet voor Corona, dan voor een andere reden…
