Ligging, atelier en breien!
De tentoonstelling met evenementen in De Warande in Turnhout liggen alweer meerdere maanden achter ons, maar intussen hebben we (vooral de mensen ter plekke) niet stil gezeten. Maar we tonen eerst een gedetailleerde stafkaart van de omgeving van ons dorp:
Zoals te zien is, ligt het dorp, Fintiguila, aan de rivier de Bani
, die in Mopti in de Niger uitmondt. Het rode puntje is het dorp. Het dichtst bij zijnde dorp richting Ségou is Samené. Van daar is geen ordentelijke weg meer naar ons dorp, maar moet je met de jeep tussen de struiken laveren om er te komen. Tenminste: in het droge seizoen: van juli tot september (de regentijd) is het dorp zo goed als afgesneden van de buitenwereld. Ook met een 4×4 kom je er dan niet meer, omdat alles overstroomd is.
De kaart (nummer 110) maakt deel uit van een verzameling topografische kaarten uit 1952 (dus wel enigszins gedateerd). Zie verder onder: http://jemecasseausoleil.blogspot.be/2013/04/cartes-du-mali.html.
Een belangrijke nieuwe ontwikkeling is de bouw van een atelier voor de school: een plaats waar de praktijklessen kunnen plaatshebben, en waar voldoende ruimte is om de materialen voor de schrijnwerkerij, het hout, enz. veilig op te slaan, ook in het regenseizoen. Vorig jaar heeft Souleymane samen met de mannen van het dorp zo’n 6.000 stenen aangemaakt, dit keer echter in ‘banco stabilisé’: dat zijn niet de gebruikelijke stenen in leem, maar mechanisch geperste stenen, zodat ze beter bestand zijn, zowel tegen de regens alsook tegen de droogte. Het gaat om 2 klasjes van elk 11 x 6 meter plus 22 meter ‘veranda’, of 180 vierkante meter in het totaal.
En alles onder de Malinese vlag!
Met een galerie vooraan – om de zon buiten te houden:
Maar er is meer. Vanaf de derde klas leren de leerlingen nu schrijnwerkerij. Eerst nog eenvoudig, in bamboe, maar vanaf de 4de klas ook het échte werk: leren meten, passen, zagen, timmeren, etc. En in de 5de klas gaat dit leren nog verder. Intussen volgen de 4de en 5de klas ook breien en haken (en zoals altijd álle leerlingen, dus jongens én meisjes!) Elisabeth komt één dag in de week de leerlingen leren breien. In de winter, wanneer het niet zo warm is, is het handig om zelf wollen kleding te breien. Een breiles in de 5de klas:
En hier de leerkracht, Elisabeth:
Verder hebben we een nieuwe leerkracht voor het N’Go schrift aangeworven:
Hij moet het werk van Daouda verlichten, die er met elk bijkomend jaar natuurlijk meer uren bij kreeg. Hier in de 4de klas.
En hier een foto van onze charismatische Chaka met de jongsten:
En er is inmiddels ook een heus voetbalploegje ontstaan, enkele jaren geleden nog ondenkbaar:
