Het Centre Songhäi in Benin
Eerder al volgden een aantal volwassenen een cursus ‘composteren’ in Bamako, maar in de praktijk bleef dit beperkt tot zeer kleinschalige toepassingen. Dat moet nu verbeteren, met de ervaring die twee dorpelingen (samen met Souleymane) hebben opgedaan in Porto Novo, Benin. Daar bestaat al sinds 20 jaar het Centre Songhaï (genoemd naar het rijk van de Songhaï in het noorden van Mali in de 15de en 16de eeuw), geënt op het project De blauwe economie van Gunther Pauli, een Vlaamse ingenieur die met zijn projecten wereldfaam heeft verworven. De kern van de werking daar is: uitgaan van wat je ter plekke hebt, en daar gebruik van maken om je economie op dreef te laten komen.
Hier enkele websites met meer informatie over het centrum, zijn doelen en zijn werkwijze:
http://www.songhai.org/index.php/fr/
http://www.lemonde.fr/afrique/article/2015/10/08/benin-songhai-l-ecole-des-fermiers-entrepreneurs-fait-des-emules_4784990_3212.html
Een van de belangrijkste uitgangspunten van het centrum is het gebruik van PLAATSELIJKE grondstoffen en voorraden. Een voorbeeld: waaraan is Afrika héél rijk? Aan vliegen! Miljarden vliegen vallen de mensen in Afrika lastig, ze verspreiden tropische ziekten, en zijn natuurlijk ook vervelend. Maar … ze leggen eitjes en daaruit komen larven. En die larven zijn uitstekend voedsel voor kippen en voor vissen: dus als je ergens een kadaver legt, en de vliegen erbij kunt lokken, heb je binnenkort GRATIS genoeg larven om een kippenkwekerij of een visvijver te runnen. Het kost niets, de vliegen produceren het voedsel voor je kippen en vissen. Het is dit soort projecten dat ze in het Centre Songhaï in Porto Novo in Benin uitwerken. Twee mannen uit het dorp zijn samen met Souleymane naar Benin gereisd: zo’n 1.600 km (over Afrikaanse wegen!) om er met het met het centrum kennis te maken. Hier zijn Noumouké Coulibaly en Drissa Djirė bij hun aankomst:
Het is de bedoeling van Mali-ka-di, dat tijdens de zomermaanden, tijdens de schoolvakantie, twee leerkrachten een intensieve training in het Centre Songhaï gaan volgen, zodat ze de voedselproductie in het dorp aanzienlijk kunnen verhogen, wellicht er ook een commerciële uitlaat mee verbinden. We moeten wel leerkrachten sturen, want de instructietaal Frans is: Afrika, met zijn 3.500 talen, moet noodgedwongen zulke Europese ex-koloniaaltalen gebruiken om in het eigen continent te kunnen communiceren. En niemand in het dorp kent Frans. De leerkrachten kunnen dan daarna de mensen in het dorp inwijden in wat ze in Benin geleerd hebben.