Binnen en buiten de klas
Belangrijker dan een gebouw is natuurlijk het onderwijs zelf. Hier een foto binnen de klas: Onderwijzer Chakah en Moussa (die hem kennelijk helpt).
En wat op het bord staat is bijzonder informatief:
Links: “Effectifs: 25 élèves. Absents: 0” Dus 25 aanwezigen, geen afwezige leerlingen. In het midden de datum: woensdag 29 oktober. Want, oh ja, dat vergat ik nog te zeggen: het dak op het klasje is op tijd klaar gekomen, en de vierde klas is met slechts 1 week vertraging begonnen. De dag en datum dus. Voor ons hoegenaamd niet bijzonder. Maar tot voor kort hadden deze kinderen geen enkele notie van tijd. Alle dagen waren hetzelfde, zonder enige variatie. Nu komt er regelmaat. En die maakt planning mogelijk. Vooruitkijken – iets wat in heel Mali gigantisch afwezig is.
In het midden staat verder de vervoeging van het werkwoord ‘chanter’ in de tegenwoordige tijd. Maar daarboven staat: ‘Morale: La fièvre Ebola’. Dat de kinderen in zo’n afgelegen dorp hierover geïnformeerd worden, betekent dat we hele goede leerkrachten hebben.
Tenslotte: aan de rechterkant staat voor aardrijkskunde: de vier windstreken. Ook hier weer: voor ons iets evidents misschien. (Hoewel: hoeveel kinderen kennen die?) Maar in een land als Mali de windstreken kennen, dat is iets uitzonderlijks.
En verder wordt er geoefend met het Frans. Zeker op een voor ons ouderwetse manier. Maar waarschijnlijk wel efficiënt.
Dit is, als ik me niet vergis, de vierde klas. Bovenaan links: ‘Effectif: 32 élèves. Absents: 0’ .
Maar niet alleen in de klas speelt zich allerlei af. Hier een gierstveld. Het oogsten van de gierst is een taak van de mannen. (Eén van de weinige…)
Of de oogst goed was dit jaar, weten we niet. In Mopti is er in ieder geval tekort, dus daar wordt met honger gerekend. De Verenigde Naties hadden het een maand geleden over dreigende hongersnood voor 5 miljoen Malinezen, maar uit het land zelf heb ik nog geen dergelijke voorspellingen gehoord.
Minstens zo belangrijk is dat de leerlingen nu begonnen zijn met een moringa plantage. Want gierst is eenzijdige voeding en zorgt voor ondervoeding, terwijl moringa juist heel rijk is aan voedingsstoffen. Er wordt, zoals je kunt zien, met veel animo gewerkt!
De moringa boom moet voldoende water krijgen, dan gesnoeid worden als hij zo’n 1,5 meter groot is. De bladeren moeten worden geplukt, gewassen, gedroogd, en vervolgens tot fijn poeder worden gestampt in een vijzel. Het is de bedoeling dat de oogst in de eerste plaats door de mensen in het dorp wordt gebruikt. Maar wanneer er overschot is (wat binnenkort zou moeten), dan kan die naar Europa worden geëxporteerd, waardoor er extra inkomsten zijn voor het dorp. Mimi is bezig, daar een structuur voor op te zetten. En Amina, onze Malinese vriendin, die hier in de haven van Antwerpen werkt op een exportbedrijf, is goed thuis in die materie.
Er zijn nog andere activiteiten buiten de klaslokalen. Daarover lees je meer in een volgend bericht.
