Zaterdag 17 januari 2015

De dag begint met een herhaling van gisteren. Mimi staat op om 8 u en gaat met de taxichauffeur die we gisteren besteld hadden naar het busstation. Daar kregen we het geld van onze tickets zonder problemen terug, moesten zelfs geen forfait betalen. Rond 9 u telefoon dat Koita, de chauffeur van Sounkoura iets later uit Bamako zou vertrekken. Uiteindelijk arriveert Koita iets na twaalven. We geven hem meteen te eten, en eten ook zelf een hapje in ‘den Auberge’ zoals de Vlamingen het hier noemen.

We willen vertrekken, maar nee. Eerst nog het middaggebed. Het is iets voor 14 u wanneer we afreizen. De weg is eentonig als altijd: 300 km rechte weg door altijd hetzelfde landschap, droge savanne, maar ook met sporadisch een reusachtige eeuwenoude baobabboom. Onderweg wordt enkele keren gestopt voor het laden van grote zakken houtskool, waarvan er één op het dak geladen en in Bamako achter gelaten wordt bij de familie van Koita. Steeds weer verbaas je je: we dachten dat Koita nog zo net de leeftijd na de middelbare school had. Nu blijkt hij al vier kinderen te hebben…

Tegen 17 u thuis, warm weerzien met Sounkoura. Mariam (“La Vielle”) zorgt voor het avondeten. Sounkoura komt bij ons op het terras zitten, want ze wil weten wat wij van het gerecht vinden: “to”, een gerecht dat in heel West-Afrika gegeten wordt. In het dorp werd het als ‘bouillie’ geserveerd en het zag er niet aantrekkelijk uit. Maar hier lijkt het een beetje op dikke pannenkoekjes (gekookt meel van gierst, vermoed ik). Geserveerd met stukjes vlees in een pikante saus – maar ook met een best kleverige gombosaus (okra). Toch even wennen aan die gombo-saus!

En zoals steeds wordt alles klaar gemaakt op houtskoolvuurtjes: zelfs in deze geciviliseerde woning met een keuken met groot gasfornuis! Navraag leert dat het ongeletterd huispersoneel niet gewoon is met zo’n fornuis te werken en men waarschijnlijk terecht voor ongelukken vreest. De omschakeling van die kookgewoontes naar een milieuvriendelijker kooktoestel (onder meer een project van Hilary Clinton) is hier nog niet doorgedrongen: eerst wordt immers de savanne gestript omdat de bomen het hout voor de houtskool moeten leveren, daarop wordt de savannelucht vervuild bij de verbranding van hout tot houtskool, om tenslotte dat proces nog eens te herhalen bij het koken op de miljoenen houtskoolvuurtjes in de stad – ’s morgens, ’s middags en ‘s avonds. Over pollutie gesproken…