MelopeeMelopee

MelopeeMelopee

voorbijvarende prauw

 

 

 

 

 

 

 

De Niger-stroom is aanzienlijk breder dan vorige keer (in het droog seizoen), ik schat wel een kilometer of twee. En de prauwen die erover varen zijn werkelijk majestatisch van elegantie. Doen denken aan Paul van Ostaijen’s gedicht:

MELOPEE

Onder de maan schuift de lange rivier

Over de lange rivier schuift moede de maan

Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet

langs de laagwei

schuift de kano naar zee

schuift met de schuivende maan de kano naar zee

Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man

Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee

Hier krijgt dat bekende gedicht een heel nieuw perspectief!

Slavenwerk
De stroom doet ook dienst als bron voor … zand! Met hun smalle prauwen varen ze meestal met twee de stroom in. Een van hen duikt naar de bodem met spade en een emmer en schept de emmer vol zand, de ander trekt hem naar boven, en de duiken zwemt naar de oppervlakte om op adem te komen. Dan opnieuw naar beneden, tot de hele boot vol is… Dan met de prauw naar de oever, daar met de schop alles op de oever uitladen, tot een vrachtwagen het zand komt ophalen, dan moet het ook nog op de vrachtwagen geraken, alles met mankracht dus: werkelijk slavenwerk! En hoogstwaarschijnlijk voor slechts enkele Euro’s!

gliding canoe on the Niger

 

The Niger-river is considerably wider than last time (in the dry season), I guess some 2 km wide at the moment. And the canoes that glide over it are really majestic and bring back memories of  Paul van Ostaijen’s poem:

Mélopée – Paul van Ostaijen

Under the moon the long river slides
Over the long river the moon sleepily slides
Under the moon on the long river the canoe slides to sea

Past the high reed
past the low pasture
slides the canoe to sea
slides with the sliding moon the canoe to sea
So to sea they are companions the canoe the moon and the man
Why do the two the moon and the man meekly slide to sea

(transl. Marcel Volker)

From this vantage point this well-known Flemish poem gains a new dimension and a profounder perspective.

 

Slave work

The river also serves as a source for …. fine sand. With their elegant canoes they usually go to the middle of the river with two or three on board. On of them dives to the bottom with a bucket and fills it with a spade while one of the others pulls it up, empties it in the canoe, while the diver comes up for air shortly and then recommences his work. Until the canoe is full of sand, which is then unloaded unto the bank of a river, loaded (by hand, what else?) onto a truck, real slave work! And in all probability just for a few Euros of work.

But Monique tells a story of a friend of hers who did this for three months, just to earn his motorbike – nothing more, otherwise all of his family would come to him for food….

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *