Dinsdag 20 januari 2015

’s Morgens trekt Mimi een hele poos op met Sounkoura om het hele huis en zijn bewoners te filmen: er wordt wat afgelachen, want de dames gaan aan het dansen, terwijl Sounkoura 10 dagen geleden nauwelijks de trap op en af kon. Duivelsklauw heet het wondermiddel dat we voor haar hadden meegebracht, wat samen met een dagelijkse portie moringa intussen blijkbaar wonderen heeft verricht.

’s Middags komt Sekou langs om samen zijn terrein te bekijken: ik ga niet mee (voel me te shaky). Eerder had hij reeds twee pogingen ondernomen om een moringaplantage aan te leggen in het gehucht Diko (Kassela) op zo’n 35 km van Bamako. De grond lijkt eerder een steenwoestijn, maar toch stonden er nog een paar moringaboompjes en liep er een kudde weldoorvoede koeien rond: die voedt zich met de restanten van de voorbije gierstoogst. Midden deze woestenij woont Sekou’s ‘jardinier’ met zijn vrouw en dochtertje. Een piepklein zonnepaneel zorgt voor oorverdovend lawaai uit een draagbare radio. Er wordt een waterput gegraven, een zware klus want de bodem is rotsachtig. De stenen worden gebruikt om het terrein af te bakenen. Toch is dit project haalbaar wanneer de moringazaden op het goede ogenblik de grond ingaan (tijdens het regenseizoen) en ze daarna nog regelmatig worden begoten. Een kippenkwekerij moet voor wat extra mest zorgen, terwijl de kippen intussen kunnen worden gevoed met de verdorde twijgen van de mislukte moringa oogst… Er is dus hoop, maar het is en blijft een zware investering om te beginnen. Dat een dergelijk project eerst rendabel is na 2 à 3 jaar wordt bevestigd door het laatste nieuws uit Here Bugu bij Mopti. Einde maart wordt daar 30 kg moringapoeder verwacht! Het CERTISYS biocertificaat wordt een dringende zaak!

’s Avonds wint Mali van Kameroen: de buurt gaat door het dak…